Entrevista á compañeira Dolores García

Despois dun mes sen entrevista voltamos coa compañeira Dolores García García, "Loli", unha das veteranas da Asociación. Muito cumpridora cos compromisos e atenta aos asuntos da Coral, esta soprano coruñesa é tamén muito amiga das esmorgas e a festa.  

*******

Onde decorreu a túa infancia?

Nas Xubias e na Gaiteira [bairros da cidade da Cruña].

A que te dedicaches na tua vida laboral?

Dediqueime á destilaría de licores e augardentes.

Aguardando o momento da actuación no Festival de Habaneras

(Cambre, xullo 2011)

ORIXE DOS APELIDOS
Cartografía dos Apelidos de Galicia - Instituto da Lingua Galega - USC

Distribución de "García"

"García", considerado por muitos de orixe basca (*Hartze-a. "o urso"), é, segundo Higino Martins Estevez (As tribos calaicas, 2008), un "celtismo cedo romanizado, frequente em Navarra por aí o céltico ter sido uma velha língua franca. Vem de garça, ave de grande valor simbólico ainda na Idade Média; de bom agoiro e inimiga da serpente, cf. os bestiários medievais, que a exalçam. Coromines provou garça vir de *KARKIIĀ, com a passagem latina de K’- para G-. Garcia vem de *KARKÍDIĀ “garçalidade”." Mais información en Apelidos de Galicia.

Desde cando moras en Cambre?

É a minha segunda casa desde hai 40 años.

En que actividades sociais participas alén do coro?

En ningunha. Dedícome a cuidar miña familia.

Que te motivou para entrares na coral?

A soidade ao ficar viúva.

 

Xantar de Entroido en Bribes (febreiro 2014) - Ensaiando zarzuela en Cecebre (2012)

Que pensa a túa familía da túa implicación no coro?

Está moi feliz de que estexa activa e ocupada.

Tiñas algún tipo de experiencia musical cando entraches na coral? 

No coro parroquial na igrexa do Carme, nos Castros [Pertencente á parroquia de Santa María de Oza].

Entre Ana e Chus (Sada, outubro 2012) e de ensaio con Gesto no Forum da Cruña (xuño 2012)

Que é do que mais gostas das actividades que desenvolvedes?

Pois case todo. Os ensaios de zarzuela, as viaxes das actuacións, actuar con outro coros e coñecer os seus comezos. 

Cres que as actividades da Coral receben suficiente recoñecimento e apoio institucionais?

Creo que si.

No Parque de Santa Margarida (agosto de 2012)

e nunha representación de Zarzuela en Sada (outubro de 2012)

  

"Alma, corazón y vida" interpretada por Los Panchos

O noso repertorio: A "Alborada" de Veiga

Título: "A estrela cruñesa" / "Alborada"
Letra: Francisco María de la Iglesia
Música: Pascual Veiga Iglesias
Ano: 1879
Arranxo: [---]
Xénero: Alborada
País: Galiza

COMENTARIO

Pascual Veiga (1842-1906), autor da música do hino galego, foi o pioneiro do rexurdimento musical galego. A alborada e "unha composición de orixe popular que un gaiteiro debía executar, con acompañamento de tamboril, os días de festa ou de patrón pouco despois do amencer, da alba, de onde procede o seu nome. É un xénero solemne, cun ritmo medio de 2/4 e de gran antigüidade. A composición de Pascual Veiga que comentamos amosa, no entanto, algunhas variacións importantes respecto da forma tradicional tanto na súa estrutura, máis complexa, como na tonalidade, pois está composta en clave de Fa, e non en Do ou Re maior, como acontece no formato popular."

Desde o momento da estreia polo Orfeón Brigantino durante os Xogos Florais de Pontevedra de 1880 co título de "A estrela cruñesa", nome da poesía de Francisco María de la Iglesia sobre a que fora composta a melodía, Alborada gallega tornouse unha das pezas musicais galegas máis populares. Louvada por Curros Enríquez num poema (¡Gloria a quen un tesouro n’esa canción nos leiga / Qu’ ha de ser a «Marsellesa» galaica «d’o Porvir»!), funcionou historicamente como música de identificación patriótica galega. 

LETRA

VIDEO

Galician Symphonic Orchestra

LIGAZONS

REAL ACADEMIA GALLEGA - Artigo "Alborada de Veiga"

RAG - PDF coa letra orixinal mecanografada do poema "adicada ás nenas da Cruña"

PDF - "Os símbolos de Galicia"

Xantar de Entroido en Bribes

Mais un ano aproveitamos as festas do Entroido pra celebrarmos un xantar de confraternización. Desta vez reunímonos o sábado 22 de febreiro no restaurante Becerra, na parroquia de Bribes, a dar conta dunha boa laconada.

Só media ducia, dos cuarenta comensais, fumos quen de apresentarnos disfrazados, polo que fumos o centro de atención polo mentos até o comezo do xantar, un tempiño despois da recepción e os saúdos. Muito nos alegrou a presenza de varias excoralistas que se apontaron à xornada de convivio. Eu aproveitei o tempo de espera, antes e depois de nos sentar á mesa, para fotografar os compañeiros.

O xantar foi o típico destas datas, laconada, con chourizo, grelos, garabanzos e pataca. Todo regado cun bon mencía. De postre, orellas, filloas, "lazos" e "buñuelos", con abundante mel, marmelo, nata e outras cremas para quen quixer acompañar. E por último, xa entre piadas e cánticos, os cafés, cuns deliciosos chupitos de augardente e outros licores.

Após unhas intensas horas de convivencia despedímonos até o ensaio da próxima segunda feira.

ALGUNHAS FOTOGRAFIAS DO XANTAR

Ana Castro - Sol e Marién - Alfredo

Rosalía - Carlota

  

Alberto e home de Ana Castro - Garay e dona

Pepe e dona - Juan e Obdulia

     

Alberto, Ana, Elvi, Gesto e Carmen - Loli e Chus

 Chus, Mari, Alberto e Gesto - Olga co marido e un fillo

Pedro, Gesto e Doval - Pedro, Alfredo e Rosalía 

Mari, Carmen e o marido - Garay, Obdulia, Juan, Pedro e Juan

Herminia, unha amiga portuguesa, Obdulia, Merche e Rosalía.

Doval e Ramón - Pedro co marido de Carmen