O noso repertorio: A "Alborada" de Veiga

Título: "A estrela cruñesa" / "Alborada"
Letra: Francisco María de la Iglesia
Música: Pascual Veiga Iglesias
Ano: 1879
Arranxo: [---]
Xénero: Alborada
País: Galiza

COMENTARIO

Pascual Veiga (1842-1906), autor da música do hino galego, foi o pioneiro do rexurdimento musical galego. A alborada e "unha composición de orixe popular que un gaiteiro debía executar, con acompañamento de tamboril, os días de festa ou de patrón pouco despois do amencer, da alba, de onde procede o seu nome. É un xénero solemne, cun ritmo medio de 2/4 e de gran antigüidade. A composición de Pascual Veiga que comentamos amosa, no entanto, algunhas variacións importantes respecto da forma tradicional tanto na súa estrutura, máis complexa, como na tonalidade, pois está composta en clave de Fa, e non en Do ou Re maior, como acontece no formato popular."

Desde o momento da estreia polo Orfeón Brigantino durante os Xogos Florais de Pontevedra de 1880 co título de "A estrela cruñesa", nome da poesía de Francisco María de la Iglesia sobre a que fora composta a melodía, Alborada gallega tornouse unha das pezas musicais galegas máis populares. Louvada por Curros Enríquez num poema (¡Gloria a quen un tesouro n’esa canción nos leiga / Qu’ ha de ser a «Marsellesa» galaica «d’o Porvir»!), funcionou historicamente como música de identificación patriótica galega. 

LETRA

VIDEO

Galician Symphonic Orchestra

LIGAZONS

REAL ACADEMIA GALLEGA - Artigo "Alborada de Veiga"

RAG - PDF coa letra orixinal mecanografada do poema "adicada ás nenas da Cruña"

PDF - "Os símbolos de Galicia"